Spaarzame tijd

Tijd. Het staat al jaren op mijn verlanglijstje. Het lijkt alsof ik eerder minder tijd heb dan meer. 'Als je kinderen naar school gaan, heb je veel meer tijd voor jezelf', hoor je weleens. Oh ja? Niet als je er nog eentje thuis hebt rondlopen. Niet als je het kind om 15.15 uur van school haalt, want dat is toch ruim 2 uur minder productietijd. En dan ben ik ook nog zo iemand, die nu zoon net naar school gaat, hem in beginperiode - ook al is het een werkdag en is dochter naar de creche - naar huis haalt voor de middagboterham. Voorbij vliegen de uren waarin 'niets' is gedaan. En het ergste is; je loopt het niet meer in. Jammer vooral vind ik het voor die notitieboeken die maar liggen te wachten totdat de dagelijkse krabbels over wat ik zie en hoor van mijn kinderen worden uitgewerkt. En dan heb ik het maar niet over de plakboeken over de ontwikkelingen van mijn schatjes. Kwestie van inplannen zou je kunnen zeggen. Maar dat is niet helemaal waar. Soms is er naast tijd ook een bepaald soort energie en afzondering nodig. En rust. En het gekke is dat rust nou net niet perse nodig is voor sociale media. Een mail, blog- dan wel twitterbericht fiets je er zo even tussen door. Is dat ook echt zo of ben ik een dief van mijn eigen oh zo spaarzame tijd...