Club van slechte huisvrouwen

Van clubjes ben ik nooit zo. Gewoon omdat 'k daar niet van ben. Maar dan die Club van slechte huisvrouwen, een nieuw initiatief sinds heel recent. Voor vrouwen (en mannen) waarvoor huishouden geen prioriteit heeft en die onthand zijn als de hulp op vakantie is...
Mmm herkenbaar

www.clubvanslechtehuisvrouwen.nl

Oma

Dochter van 2 kan zich sinds kort goed uitdrukken. 'Ik wil naar Oma' klonk het vanmorgen. Goed idee al doet dochterlief net alsof 'naar oma gaan' zoiets is als de Albert Heijn bezoeken, 400 m verderop. Oma woont nota bene 12 km boven Groningen... Toch maar gegaan. Waarom ook niet

Tuttel top dag

Vandaag is onze tutteldag. We hoeven niets, moeten niets, hoeven niet weg en gaan niet weg. Vanmorgen lekker geverfd aan de tuintafel. Nu hoor ik gepruttel als:'De grot van de schrikklijke sneeuwman';'Vraag maar aan de kip of die dat goed vindt';'Whaaah de leeuw';'Olifantje wil jij mij helpen, Echt Niet!' Ik vind het allemaal best. Laat ons maar lekker tuttelen

Lange zomer

De zomer is zo lang. Dat voelt zo. De wereld lijkt stil te staan. Ik hoor niets van niemand. Waar is iedereen

Hoedje op

Katwijk, zondag 17.45 uur. Markus en ik op een bankje tegenover de Andreaskerk aan de Boulevard. De kerkklokken luidden. Van alle kanten kwamen kerkgangers op weg naar de dienst van 18.00 uur. Zondagse kleren, afwisselend netjes, vlot of zomers. Opvallend veel zwart en wit. En met hoed! We zagen een stel aan komen; de dame met hoed in de hand. De dame betrad het kerkterrein en de hoed ging op. Wij bleven kijken. Daar kwamen jonge meiden. Idem dito. Witte baretten: uit de tas en op het hoofd. Echte dames (50+) kwamen aanschrijden met de hoed al op! Het was inmiddels 10 voor zes. De kerkgangers die nu arriveerden hadden een beetje haast; hoedjes werden vluchtiger opgezet: zo van HUP op het hoofd... Een auto stopte. Het was pappa om ons op te halen. Wat jammer nou. Ook Markus was nog niet klaar voor vertrek. We zouden zo graag mee naar binnen willen, gewoon om verder te kijken

Middagslaapje

Het is over. Zoonlief slaapt niet meer na de middagboterham. Weg is dat moment van rust, mijn moment, mijn tijd. Vandaag nog wel geprobeerd. Dat joch zal wel moe zijn na de trip van vanmorgen (nou ja, dat had ik gehoopt). Niet dus. Het is over. Al gauw 10 uur minder tijd voor mijn ding. Hoe loop ik dat in? Niet

Standbeelden kijken

Vandaag dagje quality time met zoon. Vanmorgen gingen we 'standbeelden kijken' op het Lange Voorhout (Den Haag Schulptuur 2010/Manalo Valdes). Op maandagochtend 10.00 uur in de regen, maar dat maakte ons niet uit ('De meeste druppels vallen ernaast zegt Opa altijd'). Er was verder niemand dus wij hebben alle standbeelden, met of zonder neus, met of zonder mond en vooral met grote oren, goed kunnen bekijken. Markus heeft alles in zich opgenomen en zojuist bekeken we samen nog eens de foto's na, op de eigen Facebook pagina van Den Haag Schulptuur (wat een slimme marketing!). Om 10.30 uur had Markus 'honger in de buik'. Het was niet zozeer honger in de buik maar meer de - beloofde - tosti in zijn hoofd ... In het Mauritshuis bleef die tosti opspelen dus daar zijn we pakweg 10 minuten geweest. Tijd genoeg om een rondje 'oud gebouw' te doen, de plafonds te bestuderen ('van echte kunstenaars!') en Het meisje met de parel van Johannes Vermeer te bekijken. Tosti op het Plein toe en hop weer naar huis

Contrast

Het was een bijzondere middag, die naamgevingsceremonie volgens de Itsekiri traditie. Het pas geboren jongetje kreeg 3 namen, 1 van zijn ouders, 1 van de grootouders uit Nigeria en 1 van opa en oma uit Haarlem. Het was officieel een soort van kerkdienst maar zo ongedwongen. Mensen achter een tafeltje met een bekertje drinken en kinderen die met elkaar speelden. Blije gezichten, oprecht blije mensen. Er was contact onderling. Gewoon omdat het zo liep en ook omdat we iets deelden met elkaar namelijk dat pasgeboren jongetje waar we voor kwamen. Wat een contrast met de ceremonies waar ik onlangs weer van hoorde: 2 of zelfs 3 daagse huwelijken in het Amsterdamse met thema en kledingvoorschrift. Is dat bijzonder dan? En puur ...

Reservaat

Toen wij hier kwamen wonen - alweer bijna 11 jaar geleden - zei een vriend ons dat we in een reservaat terecht waren gekomen. En dat we maar zo af en toe uit dat reservaat zouden komen... zonodig.

'k moest daar vanmiddag aan denken toen ik me met zoon naar Rotterdam Zuid begaf (een wijk met een hoge concentratie aan allochtonen, zo bleek bij het parkeren van de auto) om daar in een schoolgebouw een naamgevingsceremonie bij te wonen. Het ging om een kindje van een Nederlandse moeder en een vader uit Nigeria. 'Conform de Itsekiri traditie krijgt onze zoon op de achtste dag zijn naam' stond op het kaartje. Op de ceremonie veel donkere pappa's in combinatie met blanke mamma' s en gekleurde kindjes in allerlei tinten, afhankelijk van waar de pappa vandaan kwam. Als je pappa uit Soudan kwam, dan heb je pas echt een zwarte pappa!, werd mij gezegd. Wat een contrast: in ons dorp zie je 1 donkere jongeman en dat is de krantenjongen die 's middags het NRC rondbrengt

Schoolpleinmoeder

Vanmorgen een collega-moeder op bezoek. Ze heeft 2 kinderen op de nieuwe school van Markus en ik wilde haar uithoren over wat ons te wachten staat (als onze kleine man 4 wordt). Over de cultuur, de juffen en meesters en natuurlijk over de schoolpleinmoeders. Een schoolpleinmoeder, want dat is wat ik word. Nou is de grote vraag in welke rang ik ga vallen, medio augustus. Want in ons dorp moet je maar afwachten welke plaats je mag innemen in de rangorde. Voor de hoogste rang moet je op hockey zitten of zoiets, je partner lid zijn van de Ronde Tafel en is het dinsdag en donderdag wijntjes drinken in cafe de Gouwe. Mmm ik geloof niet dat ik tot de hoogste klasse schoolpleinmoeders ga behoren. Het zit er niet in

Kruis

In de sportschool op een apparaat naast die van mij, zat een jonge jongen. Omdat ik toch 10 x dezelfde beweging moest maken, had ik even de tijd hem goed te bestuderen. Aan beide oren een knopje met 'diamantje'. En een kruis van zo'n 12 cm bij 4 cm, getatoeeerd op zijn linker binnenarm... Een kruis dat geeft te denken. Hij had ook een ketting met een kruis om zijn nek. 'k zat me af te vragen in hoeverre deze jongen 'in den Heere' zou zijn. Maar sinds 'Wes enYo' is het geloof ik hip & hot om God te danken middels een tattoeage ...

In gesprek met deze jongen bleek het te gaan om een oprechte 'godsverering' al hoefde het niet per se te gaan om God. Religie oubollig?, hoezo...
(leuk gesprek maar weer was ik die 'U' )

Verkopen

Vanmorgen zei Markus dat ik Tanne-Jo moest verkopen. Ze had namelijk tegen zijn vrachtauto geduwd. Ik: 'Zeg dat maar niet tegen pappa want dan gaat hij mamma misschien wel verkopen'
(wie weet wordt ie wel op een idee gebracht, je weet het maar nooit)

50 is het Nieuwe 30

'50 the New 30'. Dat zei Naema Tahir in een reactie op mijn vraag '40 het nieuwe 30?'

Ik moest wel even slikken. Want hoe blij ik ook ben met mijn 40, ik zie toch echt wel dat het verval voorzichtig in gang is gezet. Zo'n mooie zomer helpt ook niet mee. Op vakantie in bikini werd ik me weer bewust van die putjes in mijn dijen. En ook bij een kleine maat 36 kan zo'n typisch vrouwenbuikje in zomerbroek behoorlijk in de weg zitten. Ik zal meer moeten opletten. De wijntjes zal ik niet laten staan maar 40 vraagt wel om 2x p/w naar de sportschool in plaats van zondagmiddag 16.15 nog ff snel (17.00 uur gaat sportschool dicht dus zweten wordt het nooit).

Terug naar Naema: 'Ik zie de jaren 40 als een soort cadeautje. 40 is 10 x 40. Je kan er 10 jaar lang als 40 uitzien. En dan word je als je 50 bent 40.'

Zou het?

Nederlandse vrouwen willen vooral gewoon

In het interview (over 40 worden) voor de esta zegt Naema Tahir dat Nederlandse vrouwen meer kunnen dan ze laten zien. Ze hoeven niet zo nodig. Ze betoogt dat dit de invloed is van de calvinistische maatschappij waar de nadruk al snel wordt gelegd op het gewone. In andere landen daarentegen wordt je geacht te excelleren. Ze heeft wel een punt

Te mooi II

Eerlijkheidshalve draag ik die 'Oooh zo mooie schoenen' wel. Namelijk als ik aan het werk ben. Ik voel me beter met hoge hakken achter mijn bureau. Dus als de kindjes naar de creche zijn gebracht, kleed ik me om en ga met mooie schoenen, fancy broek en rode lipstick aan de slag in mijn eigen studeerkamer. Er is niemand die me ziet, ik spreek mensen hooguit door de telefoon. En zo tegen half 5 schop ik de beauty's van schoenen weer in de hoek en gaan de boots weer aan

Te mooi I

Had ik het onlangs nog over die te mooie jurk. Ik heb nog veel meer dingen die te mooi zijn. Vanavond eens even geklaagd bij manlief. Heb ik zo veel mooie kleren en Oooh zo mooie schoenen, maar in de praktijk draag ik ze niet. Want, hoe gaat dat. Ben je al paar uur in de weer om die kinderen te managen en besluit je halverwege de ochtend naar het museum te gaan. Verval je toch weer in die makkelijke broek en die laarzen waar je ongeveer in woont. Ga maar eens met de bakfiets 3 kilometer tegen de wind in fietsen met 8cm hoge pums en een korte rok aan. Dan ben je nog niet eens in het museum waar je 5 verdiepingen, inclusief trappen moet bewandelen.
Nou ja vanmiddag waren er nieuwe kansen. Ik had die nieuwe hippe Dick Boons die al weer een paar weken staan te wachten, kunnen aandoen naar de Albert Heijn, maar heb toch vlak voor het Go-moment gekozen voor gemakkelijk schoeisel. Dat was achteraf maar goed ook want ik had een opstandige dochter (van 2: natuurlijk) en het boodschappen doen was me nog al een traject

Interieursticker

In mijn hoofd ben ik al bezig met de inrichting van ons nieuwe huis. Markus krijgt een kamer in dezelfde kleurstelling als z' n kamer nu. Tanne -Jo een kamer in felle kleur met een interieursticker op 1 van de wanden. Het is me zomaar aangereikt door een jonge ondernemer die van bijt-ie in je bil! muurstickers wil maken. Vanavond kennisgemaakt. Dit wordt een leuke samenwerking. Later meer

Hokjesdenken

Men denkt zo vaak in hokjes. Je bent zus of zo. Toegegeven: ik doe zelf ook aan hokjesdenken. Als mensen in grote getale kiezen voor zelfde sport, auto, lifestyle en inrichting (bakfiets hoort daar inmiddels ook bij) dan neig ik ook naar categoriseren. Lijkt me behoorlijk verwarrend voor een noitoire hokjesdenker als zus en zo door elkaar lopen. Iemand een etiket opplakken wordt dan een beetje lastig. 't levert wel mooie observatiemomenten op

Invloed van de voetbal

Was vandaag met een vriendin met haar en mijn kinderen naar Dierenpark Amersfoort. Leuke dierentuin overigens. Vooral gericht op jonge kinderen (en niet op elke hoek een vreettent alsof je alleen patat en ijs komt eten als je naar de dierentuin gaat. Dierenpark Emmen is om die reden verschrikkelijk, vind ik, maar dit terzijde).
Zij vertelde dat haar zoons (6 en 4) het Wilhelmus meezongen als het Nederlandse team speelde. Dat is meer dan positief lijkt me. Mijn zoon (bijna 4) zag om 18.00 uur het Museumplein op de buis. 'Voetbal, dan mag je lekker schreeuwen!' is wat hij zei. Tja... ik heb daar even geen antwoord op

Te mooie jurk

Was zaterdag nog even gaan kletsen bij Elles en Andrea in de modewinkel waar ik regelmatig kom buurten. 'k was niet ergens op uit maar ben wel met een jurk thuisgekomen. Eigenlijk is het een te mooie jurk. Oke hij staat fantastisch, elegant en sensueel. Maar die jurk vraagt om een gelegenheid. En die is er niet. Ik heb nog eens in de agenda gekeken maar die is vooral blanco. Noem het een oproep: help mooie jurk zoekt bijzondere happening

De kunst om het niet te doen

Tijdens mijn research ochtend kwam ik het boek: 'De kunst om geen boek te schrijven' van Hal Stone tegen. Het is een handleiding voor hoe je een geslaagd niet-schrijver kunt worden. Hoe raak je de schrijfdrang kwijt? Hoe schort je het project op om het uiteindelijk af te blazen. Dat biedt perspectief. En dan denk ik aan de plakboeken over en voor mijn kindjes. Over (over hun ontwikkeling) en Voor (voor hen over de eerste paar jaren die ze zich later niet meer kunnen herinneren). Een doos over hem en een doos over haar vol met in te plakken dingen, nota bene met een planning erbij. Ik houd me er alleen niet aan. De drang om de plak boeken te willen realiseren blijft. Wat leg ik mezelf op. De kunst is om het gewoon niet te doen. Ik weet het. Kan ik het ook :(

Hoe kijken mannen naar vrouwen van 40

In het interview met Sanne Boswinkel (over 40 worden) voor esta vroeg ik: Hoe kijken mannen naar vrouwen van 40?/Wat is jouw ervaring? Sanne: 'Mannen van 60 durven naar me te kijken. Mannen van mijn eigen leeftijd realiseren zich dat iemand van 40 leuk is en de categorie 20+ kan ook geinteresseerd kijken.' Aldus Sanne.

Dat heb ik vandaag in de sportschool eens even getest. Mannen van 50+ keken. Mannen van mijn eigen leeftijd ook, dus dat zit wel snor. Maar waar waren nou die jongere mannen... Die zijn er natuurlijk niet vanwege de voetbal vanavond hield ik mezelf voor. Eenmaal buiten zag ik een mooie jongeman in de auto nog even een aai over zijn bakkebaarden geven. 'Ziet er goed uit'. riep ik blij. 'U ook', kreeg ik terug. U..? Ik geloof niet dat ik dit als 'geinteresseerd kijken' mag beschouwen

Behang

Over behang gesproken. Ben twee tekeningen van mijn dochter aan het inlijsten. Een oranje krokodil van 29/1 en een rode krokodil van 3/3. Meer dan een paar vegen verf is het niet maar ik word daar zo gelukkig van. Op mijn werkzolder in het nieuwe huis komt 1 tekeningenmuur en 1 uitsprakenmuur. Hoezo behang

Luxeprobleem

Ton de schilder belde. 'Kom je nog ff kijken in de Regentesselaan'. Ooh ja ik zou nog even naar de kleur komen kijken in het huis wat waar hij nu bezig is. Prachtig die witte verf (met grijsglans). Lijkt me voor het binnenwerk van ons huis prima. Daar zijn we uit! Nu nog de keuze voor de vloer. Gelukkig doet partner het voorwerk en kom ik pas in actie, als er besloten moet worden. De afgelopen dagen vraagt manlief steeds of ik behang of verf prefereer. Die denkt zeker dat ik met deze hitte, 20 van die behang boeken ga zitten bekijken. Ook zonder hitte vind ik dat al een heel gedoe. Zo belangrijk is het nou ook niet allemaal. We hebben het tenslotte over een luxeprobleem

Mooie jonge dokter again

Vandaag mocht ik weer langs bij de mooie jonge dokter. Kreeg iets om mijn been om de stroom af te geleiden (huh?) en daarna een slang om de ... ... maar dat weet ik al niet meer, want ik vond het veeel leuker iets te weten te komen over de verpleegkundige, de co-assistent en de mooie dokter natuurlijk

Spaanse jurk

Mijn dochter van 2 werd helemaal blij wakker. In haar knalroze spaanse jurk. Na het bad tafereel wilde ze die per se aan, gisteravond. Wie ben ik om dan te gaan miepen. 'In je slaapzak..?' vroeg ik nog. Ja! klonk het resoluut. Zij heeft een heerlijke, lange, nacht gehad. En ik ook

Abonnement

Van abonnementen ben ik een groot voorstander. Want wat hebben we een plezier van de museumjaarkaart. Een kaart voor peuterzwemmen is reuze handig als je altijd op het nippertje komt aanvliegen. En dagelijks twee ochtendkranten staat zeker garant voor een aangename ochtendstart. Maar van dat 'abonnement' bij de dokter heb ik onderhand schoon genoeg. Vanmiddag weer een retourtje dokterspraktijk. De kin van Tanne-Jo wil maar niet helen en hoeveel tubes we daar al niet op hebben moeten smeren. Ik kom normaal nooit bij de huisarts. Vind ik over het algemeen niet nodig. Mijn moeder zegt altijd: 1 week zonder de dokter en 7 dagen met Maar als je ziet dat je kind steeds opnieuw, niet lekker in d'r vel zit ...

Mooie uitdrukking

Ik vroeg Diana Sno tijdens het interview (over 40 worden) voor esta: Voel je je aantrekkelijker? Zij: 'Als je in het hier en nu heel tevreden bent jezelf is dat voor de buitenwereld ook mooi. Iemand die zichzelf draagt, To carry yourself zoals ze in het Engels zeggen. Jezelf trots en waardig dragen...'
Wat een mooie uitdrukking

1e schooldag

Post voor Markus. 'Je bent nu al bijna 4 en dan kom je bij ons in de klas'. Spannend zeg. Ik word moeder van een schoolgaand kind. Ik weet nog helemaal niet wat dat is. Brengen en halen (al om 11.45! wat kan ik dan op zo'n ochtend...), boterhammetje eten, brengen halen; drinken mee en gymkleding... Markus komt met 10 andere kindjes in de klas. Vooral veel hockeynamen valt me op. We wonen tenslotte in een chique dorp. En ze gaan 's ochtends bidden: handjes samen en oogjes dicht. Goed plan. Zouden we vaker moeten doen

Vakantie

Vandaag in het huis geweest wat ons huis wordt of is. We zijn nog niet over maar het staat wel op onze naam. Feitelijk wonen we nu ook in een huis dat niet van ons is, want ook hier zijn weer andere mensen die zich eigenaar wanen. Wij dus in dat huis om ons te orienteren wat voor vloer we kunnen neerleggen. Wat een fijn huis. Wat een licht. Als we daar intrekken voelt het als elke dag vakantie

Post

Er zit een brief in de brievenbus. Soms is post ontvangen niet fijn. Zoals deze brief. Een envelop van het CJIB. Ik heb de brief achtergelaten in de groene bus. Ik wil het niet zien. Ik wil niet nadenken waar en hoe te voorkomen. Ik wil de discussie niet aan. Ik loop er voor weg. Morgen zullen we het zien als partner de kranten gaat halen. Of de dag erna als ik de ochtendkranten binnenhaal (want ik heb brief morgenochtend ook niet gezien....)

Hip & Hot

Vooruit dan, nog 1 Mail & Win actie rond Veertig vrouwen van 40 - boek . De allerlaatste. Bij:

Hip & Hot, de site die trends voor je spot!

Zie www.hipenhot.nl

Strandshoot te Scheveningen

Scheveningen strand om 8.00 uur 's ochtend is eigenlijk heel Oke. Je rijdt er zo heen, je kan er je auto kwijt en je word door niemand lastig gevallen (En de zonnebrand kun je vergeten zonder conseqenties).

Fotoshoot op het strand voor de esta met Naema Tahir, Sanne Boswinkel en Diana Sno

Stiliste: Birgitta Gadella
Fotografie: Bonita Postma
Visagie: Karin Schreuder

Later meer

Inspiratie

Twee weken lang met een notitieblok rondgelopen. Lekker op vakantie, alle tijd en ruimte voor nieuwe ideeen...Niet dus. Creativiteit kun je niet afdwingen. Vandaag in de tuin tussen de regels van het lezen van de stapels oude kranten, was daar opeens de inspiratie. Uurtje sportschool er achter aan en het concept staat. Het voelt als thuiskomen maar ook als vakantie, eindelijk

Lekker thuiskomen II

Op de mail aangetroffen een verwijzing naar de site waar de CD van bijt-ie in je bil! te downloaden is. Zoo leuk. Typisch Ageeth de Haan! Ageeth is niet voor niets genomineerd voor de Willem Wilmink-prijs 2010. Boekje + CD dus in September in de winkel voor 8.95 Verder een mail met een samenwerkingsvoorstel van een webwinkel ... Dat is nog eens leuk thuiskomen

Later meer

Lekker thuiskomen I

Thuiskomen in een schoon huis, net gewassen beddengoed en verse bloemen. Aan de zaterdagkrant die al in de mand lag, kon ik zien dat onze steun en toeverlaat voor wat betreft het huishouden, de ochtend zelf nog langs was geweest. Dat is goud waard. Maar dan de snoepclown voor de kindjes op hun tafeltje, die ook was achter gelaten. Bij uitzondering mocht Markus een deel van de clown opeten. Mits hij zijn boterham opat (doet ie toch niet, dacht ik nog). Ik heb dat joch nog nooit zo snel een boterham naar binnen zien werken. Inclusief korstjes! Na het verorberen van de clownskop werd hij wel een beetje druk (understament). We opteren volgende keer voor een knuffelclown zonder suikers

Haaienmuseum en verder

Dochter van 2 wilde vandaag naar het 'haaienmuseum'. We juichen museumwensen op eigen verzoek vooral toe en togen naar het museum. Dat de grote 'haai' op het terrein voor het museum geen haai is, maar een blauwe vinvis doet er verder niet toe. Na het zien van massa's vissen en tig opgezette vogels had ik het wel gezien. Partner ging met kindjes de 'haai' in en ik maakte praatje met jongen bij de balie. Twee zinnen na de openingszin had ik al een antwoord op mijn vraag: wat er toch was met zijn ogen... Hij was scheel, gedeeltelijk spastisch (aan zijn benen) en dat allemaal vanwege een vroeggeboorte (wat eerlijk). Verder was hij 30, vrijgezel en zat in een brassband. Vervolgens hadden we het over het leven op het eiland en BN-ers die er een huis hebben. 't is dat de kindjes uit de 'haai' kwamen .... Interessant dat je een gesprek kunt hebben zonder elkaar bij naam te kennen

bijt-ie in je bil!

Ageeth aan de lijn. Ze heeft de liedjes van bijt-ie in je bil! in de studio ingezongen. De CD kan in productie. Komende week overleg met Gottmer wat we kunnen doen aan publiciteit voor deze bijzondere uitgave. Ik zeg Ageeth dat 'k mijn witte kniebroek aan heb met 'bijt-ie in je bil!' in het oranje op mijn kont. Had ik aan bij de boekpresentatie. Is gewoon lekker broekie. OK het roept wat reacties op. Partner zei vandaag, jawel, dat de broek me zo goed stond. Die gaan we vaker aan doen deze zomer

zie: wwww.ageethdehaan.nl

Vers gemaaid gras

Blij word ik van vers gemaaid gras. Mmmm zo heerlijk die geur van gras diep in te ademen. Ik voel wel wat voor lekker lui liggen in net gemaaid gras. En dan wolken kijken. Met of zonder company