Zou ik die vuurvogel nu werkelijk zo interessant hebben gevonden als mijn zoon niet zo laaiend was ... Van enthousiasme dan.
Na anderhalf uur dolen door het Groninger museum reste ons nog het bovenste paviljoen. We troffen de tentoonstelling 'De Vuurvogel' aan van beeldend kunstenaar Othilia Verdurmen. De kunstenaar heeft een installatie gemaakt van stof en staal waarin met licht geur en geluid de transformatie van de vogel vorm krijgt.
Ik hoor hem er nog over: 'de vuurvogel maakte vleugels en vuurde zijn bek '. Dat zoon aan de legendarische vogel - die eindeloos zichzelf in het vuur vernieuwt - ook drakeneigenschapen verbindt, doet niet af aan zijn pure fascinatie. En deze bezieling , geef ik ruiterlijk toe werkt behoorlijk aanstekelijk. Met een grote glimlach verlieten we het museumgebouw en de interesse was gewekt.
Want: hoe zit dat precies met de mythe van de vuurvogel waardoor Verdurmen zich liet inspireren? De vuurvogel is een fabeldier (Russisch: schar-ptitsa) uit Russische sprookjes weet ik inmiddels. En deze Phoenix is het symbool van wedergeboorte en herijzenis. Met deze kennis wil ik graag een keertje terug naar die opvallende, kleurrijke en vooral spannende vuurvogel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten