Met zoon is de afspraak dat we op woensdagmiddag iets leuks doen. Hij kent het ritme inmiddels. Thuis de lunchboterham, hup in de auto/op de fiets, zakje met snoepjes mee en GO. Dat we vaak in een museum belanden is voor hem gesneden koek. Per keer kijken we hoe de vlag erbij hangt. Is meneer in de mood dan blijven we langer hangen. Vaker blijft het bij een korte ontdekkingstocht op doorreis naar 'n latere bestemming: het strand; bezoek aan 'het raceautomuseum' (*) of een specifieke kinderactiviteit.
Vlak voor het Van Gogh Museum werd meneer afgeleid door de ijsjes die her en der werden geconsumeerd. Het was ijsje versus museum. Omdat we niet meteen de ijscoman konden vinden ging hij overstag: 'Oke dan gaan we eerst schilderijen kijken; een paar!'. Het siert hem dat hij oprechte concentratie en belangstelling kan opbrengen al is het maar voor heel eventjes. We liepen door de zalen van de tentoonstelling Picasso in Parijs 1900-1907. Midden in zaal twee hield Markus staande keek indringend naar een afbeelding van Picasso en zei stellig: ' Dat is Ensor!' .
In mijn ooghoeken zag ik een suppoost glimlachen terwijl ik zocht naar de link. Zou hij de tentoonstelling Ensor, Universum van een fantast (Gemeentemuseum Den haag) - die we kort geleden hebben bezocht - op zijn netvlies hebben...
Hoe dan ook, het leek me een goed moment voor ons vervolgtraject. Doet u mij maar een ijskar op het museumplein alstublieft
* We combineren het Gemeentemuseum Den Haag bv vaak met het Museon door Markus ' Het raceautomuseum' genoemd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten